To ostatnie chwile, aby wesprzeć Mateusza! Potrzeba zebrać 320 tys. zł

Na portalu siepomaga.pl od marca zeszłego roku trwa zbiórka na rzecz nastolatka, jednak do momentu pisania tego artykułu udało się zebrać 23,52% potrzebnej kwoty ponad 320 tysięcy złotych. A czas ucieka! Ostateczny termin operacji to 17 lutego. - Wracamy z Paley European Institute pełni nadziei, ale też i strachu. Nadziei, bo zgodzono się zoperować nogi Mateusza po opłaceniu 80% kosztów operacji, ale strachu, że nie uda się nam zebrać brakującej kwoty ok 110tys zł do 17 lutego, bo zmieniono nam termin operacji na ostatni możliwy, dając nam kilka dni więcej na zebranie niezbędnej kwoty - napisała pani Jolanta w czwartek, 20 stycznia na stronie z licytacjami "Postawmy Matiego na nogi" na Facebooku. Z kolei zbiórka na rzecz Mateusza na portalu siepomaga.pl dostępna jest tutaj.

- Mati nie ma już czasu, to jego ostatnia szansa bo znów rośnie, jeśli nie zostanie zoperowany na czas to jedyną możliwością, żeby wstał z wózka bedzie amputacja nóg i protezy, bo ewentualnych uszkodzeń nie będzie się dało już cofnąć. Wyobraźcie sobie 14 letniego chłopaka który chce mieć już 18 lat, żeby amputować sobie nogi? Dla którego protezy były symbolem samodzielności i niezależności? Wtedy nie wiedział, że istnieje inna możliwość - OPERACJA - podkreśla bielszczanka.



Jak opisywała mama Mateusza, Jolanta Gruszczyk, na stronie zbiórki na portalu siepomaga.pl "ilość chorób, z którymi zmaga się moje dziecko każdego dnia, powoli mnie przytłacza… Skłamałabym pisząc, że świetnie radzę sobie z codziennymi problemami, tak naprawdę jest mi coraz trudniej. Mój syn ma 17 lat i choruje na padaczkę lekooporną, Zespół Ehlersa Danlosa, Zespół Marfana, ma także zdiagnozowane zaburzenia ze spektrum autyzmu Zespół Aspergera, ponadto wiotkość, zaniki i przykurcze mięśni. Mateusz cierpi na zaburzenia depresyjne, astmę, alergię i wiele, wiele innych chorób, których nie sposób zliczyć!".

- Zespół Ehlersa Danlosa to rzadka i postępująca choroba, która 6 lat temu posadziła mojego syna na wózku inwalidzkim. Choroba zaatakowała jego stawy, co powoduje ogromny ból i uniemożliwia chodzenie. Mateusz chciałby grać z kolegami w piłkę… Często widzę, jak spogląda w ich kierunku ze łzami w oczach. Oni skaczą, biegają — tak po prostu, bez bólu. Bo są dziećmi i mają zwyczajne dzieciństwo. Utraconych lat już nie odzyskamy, ale możemy spojrzeć w przyszłość - dodaje.