Stadion na Górce ma już 102 lata

24. września minęły 102 lata od rozegrania pierwszego meczu na popularnej Górce przy ul. Młyńskiej. Jest to prawdopodobnie najstarszy czynny obiekt piłkarski w naszym kraju. Uważany za najdłużej funkcjonującą arenę zmagań futbolowych - obiekt Cracovii przy ul. Kałuży - otwarto 31 marca 1912 roku, czyli siedem miesięcy po Górce.

W historycznym, pierwszym spotkaniu przy ul. Młyńskiej spotkały się zespoły Bielitz-Bialaer Sport Verein (BBSV, poprzednik BBTS) i Rapidu Wiedeń. Rok później (w 1912) do Bielska przyjechała Cracovia, co dokumentuje prezentowane zdjęcie opublikowane na portalu beskidia.pl. Jest to prawdopodobnie najstarsza fotografia prezentująca piłkarskie zmagania w Bielsku i Białej. Na zdjęciu warto zwrócić uwagę na ubiór sędziego liniowego.

Budowę stadionu na Mühlberg (Młyńska Góra) w bielskiej dzielnicy Żywieckie Przedmieście rozpoczęto w 1910 roku z inicjatywy ówczesnego prezesa BBSV Roberta Jaworka. Wykonawcami inwestycji były dwie firmy z Białej - inż. Franza Langera oraz braci Landau, a także firma budowlana Franz Schaff z czeskich Burovnic. Prace nadzorował Karl Piesch z Kamienicy.

Roboty zakończone zostały we wrześniu 1911 roku, a oficjalne otwarcie obiektu nastąpiło 24 dnia tego miesiąca. Uświetnił je mecz BBSV z wiedeńskim Rapidem. Warto zaznaczyć, iż wśród mieszkańców Bielska nie funkcjonowała wtedy jeszcze dzisiejsza nazwa „Górka” lecz „Skarpa”. Dokładny opis ówczesnego wyglądu obiektu znaleźć możemy w wydawanym w tym czasie w Bielsku Bielitz-Bialaer Anzeiger: „Miejsce to znajduje się na terenie nieczynnego kamieniołomu, należącego niegdyś do Rosta, który to teren niedawno przeszedł na własność stolarza Urbanke, a potem zakupiony został przez BBSV (...)

Stadion, wcześniej dziko poszarpany wąwóz kamieniołomu, a obecnie ładny płaskowyż pokryty warstwą humusu, liczący ok. 200 kroków długości oraz 150 kroków szerokości, od południa i wschodu pozostaje całkiem odkryty, z wspaniałym, rozległym widokiem na górę Klimczoka na południu oraz na Górę Józefa z Hanslikiem (Magurka i Gaiki - przyp. aut.) na wschodzie. Północna ściana wznosi się w górę od poziomu boiska trzema tarasami o wysokości około 5, 8 i 15 metrów, ściana zachodnia spłaszcza się z północy na południe aż do przejścia w płaskowyż i ma na całej swojej długości również taras, liczący ok. 5 m wysokości.

Ściany obu części są starannie oskarpowane i dają obraz wspaniałego amfiteatru, ze świetnym widokiem na położoną u jego stóp płaszczyznę boiska jak i na panoramę, roztaczającą się na południu i wschodzie. Na tarasach zostaną zbudowane siedzenia, które będą dawać wygodne miejsca dla więcej jak tysiąca widzów (…) Znana renoma BBSV i oryginalne urządzenie jego stadionu do ćwiczeń i zawodów sportowych przyczynią się z pewnością do tego, aby jeszcze bardziej niż dotychczas nakierować do naszych miast ruch turystyczny. Zamiejscowe towarzystwa sportowe i amatorzy sportu będą mieć teraz jeszcze bardziej niż dotychczas powód, aby swoje kroki skierować do przychylnych dla sportu miast Bielska i Białej z ich górami, schroniskami, torami saneczkowymi, sposobnościami do jazdy na nartach i innymi atrakcjami”.

Przez kolejnych 86 lat - do 1997 toku - stadion był domowym obiektem BBTS, kiedy to klub ten połączył się z DKS-em Komorowice. Wyprowadzka BBTS-u nie oznaczała jednak zamknięcia obiektu. Cały czas korzystały z niego grupy młodzieżowe, a w latach 2004-2007 zarządzający obiektem Bielsko-Bialski Ośrodek Sportu i Rekreacji wykonał gruntowny remont stadionu. Odnowiona została trybuna, która może obecnie pomieścić 800 osób, zaplecze socjalne oraz - przede wszystkim - położono nową, sztuczną nawierzchnię. W 2012 roku wykonano na obiekcie także sztuczne oświetlenie.

Obecnie na stadionie swoje mecze ligowe rozgrywa drugi zespół Podbeskidzia i drużyny młodzieżowe naszego klubu. W okresie zimowym swoje sparingi toczy tu także pierwsza drużyna Podbeskidzia.

W tekście wykorzystano materiały z książki Pawła Bienieckiego „BBTS 1907 - TS Podbeskidzie 2008 - Ponad 100 lat historii sekcji piłki nożnej Bielsko-Bialskiego Towarzystwa Sportowego i Towarzystwa Sportowego Podbeskidzie”.