- Ulica Cyniarska została wytyczona w ramach przeprowadzonej w końcu XVIII w. „józefińskiej” regulacji lokacyjnego centrum miasta Białej, jako osiowy akcent północnej pierzei rynku (ob. pl. Wojska Polskiego). W obu pierzejach ulicy wytyczono regularne działki siedliskowe o szerokości po osiem sążni wiedeńskich. Zabudowa ulicy została zdewastowana przez wyburzenia z lat 1978-1981, związane z budową domu handlowego „Klimczok”; unicestwiono zachodnią pierzeję ulicy Cyniarskiej, pozostawiając z niej jedynie kamienicę nr 13 - informuje Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Katowicach.

Omawiany obiekt wzniesiono ok. 1925 r., w stylu modernistyczno-ekspresjonistycznym. To dwupiętrowa kamienica z półpiętrzem w dachu, podpiwniczona. Zachował się pełny detal architektoniczny fasady; cokół kamienny wtopiony wtórnie w chodnik; stolarka bramy jednoskrzydłowa, przeszklona z nadświetlem; w okienkach piwnicznych ślusarka wielokwaterowa. Zachowany detal elewacji (portal bramny z nadprożem, obramienia okienne, attyka), zachowana wielkości i kształt otworów okiennych (okienka „karo” w pasie poddasza) z pierwotnym podziałem kwater stolarki okiennej. Część okien wtórna, wymieniona (pcw), z zachowanymi podziałami. W sieni zachowana posadzka, stopnie i boazerie lastrikowe (widoczne przez przeszklenie drzwi wejściowych).

- Fragment studium architektoniczno-urbanistycznego Bielska-Białej z lat 90. XX w., dotyczący omawianej kamienicy wskazuje, że wówczas wewnątrz zachowane były drzwi wahadłowe o stolarce dwuskrzydłowej, przeszklone kryształowo; klatka schodowa dwubiegowa: stopnie i posadzki lastrikowe, balustrada kuta z poręczą drewnianą. Autorzy studium wskazali jednoznacznie, że kamienicę należy zachować w ramach rekomponowanej pierzei oraz przeprowadzić remont budynku pod nadzorem konserwatorskim z uzupełnieniem i konserwacją stylowego detalu - podsumował katowicki WUOZ.