Po 3 latach zakończyły się prace w kościele w Mikuszowicach

Jak tłumaczy diecezjalny konserwator zabytków ks. dr Szymon Tracz, dzięki inicjatywie proboszcza ks. dr. Grzegorza Klai udało się przede wszystkim przywrócić dawny ołtarz główny z I poł. XVII wieku, który niegdyś stał w prezbiterium.

- Stało się to możliwe dzięki odkrytym na strychu kościoła fragmentom architektonicznej struktury dawnej nastawy ołtarzowej oraz rozproszonym, luźnym elementom snycerki zdobiącej pierwotnie retabulum - zaznaczył, wyjaśniając, że obecnie po bokach na nowych konsolach stanęły późnobarokowe figury ewangelisty św. Jana i św. Łukasza z II poł. XVIII wieku. Żmudną rekonstrukcję wczesnobarokowej nastawy na podstawie nielicznych zdjęć archiwalnych przeprowadziła Magdalena Szymańska - konserwator dzieł sztuki z Krakowa.

- Zadanie było o tyle trudne, że trzeba było połączyć dwie różne struktury - kopię tzw. tryptyku grunwaldzkiego - średniowiecznej nastawy z 2. poł. XV wieku z przedstawieniem Rozesłania apostołów, którego oryginał znajduje się jako depozyt mikuszowickiej parafii w Muzeum Narodowym w Krakowie z zrekonstruowanym barokowym retabulum. Stało się to możliwe dzięki specjalnie wykonanej konstrukcji mechanicznej umożliwiającej opuszczanie zamkniętego tryptyku, który odsłania barokowy ołtarz. W ten sposób niejako w prezbiterium znajdują się dwa ołtarze - dodał dyrektor Muzeum Diecezjalnego.

Do głównego ołtarza wrócił też barokowy obraz patronki kościoła - św. Barbary, który do tej pory znajdował się w prawym ołtarzu bocznym. W rekonstruowanym retabulum nowym blaskiem zajaśniały cztery niewielkie XVII-wieczne obrazy z przedstawieniem św. Barbary i św. Katarzyny na uszakach ołtarza oraz dwa wizerunki św. Wojciecha i św. Stanisława flankujące tabernakulum, ozdobione złotym krucyfiksem pomiędzy dwiema wieżami symbolizującymi Jerozolimę. Na swoje dawne miejsce wróciło też bardzo ładnie malowane w duchu młodopolskim antypendium ukazujące Niepokalane Serce NMP otoczone różami.

Podjęte prace przy ołtarzu głównym stały się okazją do wykonania nowego ołtarza posoborowego oraz ambonki. Nawiązują one do zabytkowego wyposażenia kościoła.

- Udało się przywrócić dawne drewniane balaski odgradzające prezbiterium od nawy świątyni. Dawny blask został przywrócony gotyckiej Madonnie z Dzieciątkiem z lat 1420-1430 prezentowanej w odnowionym ołtarzu bocznym z lewej strony łuku tęczowego. Konserwacji poddano także ołtarz boczny prawy, gdzie znów jak dawniej prezentowana jest figura św. Józefa, a na zasuwie obraz Najświętszego Serca Pana Jezusa - wylicza ks. Tracz i zapowiada, że w kolejnym etapie prac konserwatorsko-restauratorskich w mikuszowickim kościele będzie wykonanie kamiennej posadzki w sobotach oraz nowa droga procesyjna wokół kościoła.

Przeprowadzenie prac konserwatorskich było możliwe dzięki dotacji Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu (ołtarz boczny lewy), ale przede wszystkim dzięki ogromnej ofiarności parafian i darczyńców.

Drewniany kościół w Mikuszowicach Krakowskich, dzielnicy Bielska-Białej powstał w roku 1690. Jest jedną z ostatnich drewnianych budowli sakralnych w tej części Beskidów. Spadzisty dach w całości pokryty jest gontem.

We wnętrzu znajdują się malowidła Johanna Mentila z 1723 roku, piękne polichromie barokowe oraz obrazy i rzeźby z XVII wieku. Prawdziwym zabytkiem jest pozłacana statua Matki Boskiej z Dzieciątkiem z lat 1420-30.

Największą perełką kościoła św. Barbary jest jego gotycki ołtarz główny, tzw. tryptyk mikuszowicki. Nadal nie wiadomo, jak i kiedy to wybitne, XV-wieczne dzieło trafiło do kościoła. Przed II wojną światową, w 1935 r. ołtarz przebywał w Krakowie jako depozyt Muzeum Narodowego. Po wieloletnich staraniach wierna kopia tryptyku powróciła w 1987 r. do Mikuszowic.