Wojskowy Sąd Okręgowy w Warszawie w marcu 2015 roku uznał, że zdarzenia, do których doszło w Nangar Khel nie były zbrodnią wojenną, lecz źle wykonanym rozkazem i wymierzył oskarżonym kary pozbawienia wolności od sześciu miesięcy do dwóch lat z warunkowym zawieszeniem ich wykonania.

Apelacje od tego wyroku wnieśli zarówno prokurator, jak i obrońcy oskarżonych. Oskarżyciel domagał się ponownego procesu o zbrodnię wojenną, a obrona wnosiła o uniewinnienie.

Do tragedii doszło 16 sierpnia 2007 roku w Afganistanie, gdzie w wyniku ostrzału przez polski oddział wioski Nangar Khel na miejscu zginęło sześć osób, a dwie zmarły w szpitalu. W 2008 roku Prokuratura oskarżyła o zbrodnię wojenną siedmiu żołnierzy, którzy wyrokiem Wojskowego Sądu Okręgowego z 2011 roku zostali uniewinnieni stawianych im zarzutów. Od tego wyroku prokurator wniósł apelację do Sądu Najwyższego, który w 2012 roku w stosunku do trzech oskarżonych utrzymał w mocy wyrok uniewinniający, a sprawę pozostałych czterech zwrócił Wojskowemu Sądowi Okręgowego do ponownego rozpoznania.

W ponownym procesie WSO uznał tę sprawę nie za zbrodnię wojenną, lecz za nieprawidłowe wykonanie rozkazu i skazał za to trzech oskarżonych na kary więzienia w zawieszeniu, zaś wobec jednego z żołnierzy warunkowo umorzył postępowanie, uznając jego winę.

Sąd Najwyższy, w skutek apelacji wniesionych od tego wyroku, nie dopatrzył się nieprawidłowości w wyroku sądu I instancji i w dniu dzisiejszym utrzymał go w mocy. Wyrok SN jest prawomocny. Przysługuje od niego kasacja do Sądu Najwyższego.