Mięśniak z Ameryki

Amstaff niewątpliwe należy do psów robiących wrażenie: silna, atletyczna budowa ciała, mocne szczęki, kwadratowy pysk. Groźny wygląd zawdzięcza rasom, od których się wywodzi. Według jednej z wersji - bo jego pochodzenie nie jest do końca znane - jest potomkiem bulterierów i blue paul terierów, wymarłej już rasy chętnie wykorzystywanej w walkach psów. Amstaff powstał w angielskich koloniach w Ameryce Północnej i Kanadzie, stąd jego pełna nazwa: American Staffordshire Terrier. W latach 30. XX w. rasa została uznana przez Międzynarodową Federację Kynologiczną (FCI). Te średniej wielkości psy występują w niemal każdym umaszczeniu (w tym błękitnym!), nierzadko spotyka się również amstaffy pręgowane.

Kocham, więc wychowuję

Amstaffy to niezwykle inteligentne, zrównoważone i wesołe psy. Są bardzo towarzyskie, cenią sobie kontakt z człowiekiem, są łagodne w stosunku do domowników. Bywają jednak uparte i nie zawsze chętnie uznają autorytet człowieka. Co więcej, nieprawidłowe wychowanie niesie za sobą ryzyko wystąpienia agresji. Taki pies będzie trudny do opanowania, a zabawy na świeżym powietrzu, które zwykle należą do ulubionych aktywności tego czworonoga, staną się stresujące dla obu stron. Należy również pamiętać o jak najwcześniejszej socjalizacji szczenięcia. W przeciwnym wypadku amstaff stanie się bardzo nieufny wobec obcych, co w połączeniu z cechami psa obronnego i niezwykłą jak na psa średniej wielkości siłą, może skutkować niebezpiecznymi zachowaniami.

Tylko dla świadomych

I właśnie ze względu na specyficzne cechy charakteru i fizyczność jest zwierzęciem zdecydowanie polecanym doświadczonym opiekunom. Odpowiednio wychowany amstaff to wspaniały pies oddany swojej rodzinie, łagodny, uwielbiający zabawy zarówno z dorosłymi, jak i dziećmi - w niektórych krajach zaliczane są wręcz do tzw. psów-nianiek.