Rozpoczął i zakończył od Dylana - All along the watchtower i Times are changing, polskimi tekstami, jako Dookoła wieży i Czasy nadchodzą nowe, świetnie wpasowały się w charakter przebojów Muńka. Wspomniane (mniej znane) wyjątki to oryginalnie nagrane z zespołem Pustki Kalambury, do tekstu Władysława Broniewskiego, z trudno dostępnego obecnie albumu Broniewski i jedna z nowszych propozycji Muńka
- Zabawki.

Jako drugi utwór tego wieczoru usłyszeliśmy 1996. Tutaj ciekawostka, te samą piosenkę, kilka tygodni wcześniej wykonał na scenie BCK-u duet Karaś/Rogucki, jakby zapowiadając koncert Muńka. Oprócz tego - to, co lubimy najbardziej, czyli piosenki, które już kiedyś słyszeliśmy - Apaszem Stasiek był z repertuaru Szwagrakolaski, solowa Pola i zestaw największych przebojów T.Love - Ajrisz, Bóg, IV liceum, I love you, Autobusy i tramwaje.

Muniek skupił się na śpiewaniu, niewiele mówił, ograniczając się do podziękowań dla widzów („dziękówa”). W refrenach największych hitów publiczność ochoczo wyręczała Muńka, zastępując także klaskaniem nieobecną sekcję rytmiczną (podkład instrumentalny tworzyły dwie gitary i harmonijka ustna). Muniek pokazał, że mając tyle przebojów, może je dowolnie zestawić w koncertowym programie. W kilku zmienił odrobinkę teksty, jakby dostosowując je do zmieniających się czasów. Pozostałe zabrzmiały absolutnie aktualnie, mimo że niektóre powstały jeszcze w początkach lat 80. Na bis Banalny, Warszawa i jedyna powtórka tego wieczoru, zagrana na koniec Pola.

mp / bielsko.info
źródło: Bielskie Centrum Kultury