Wystawa o bezdomności do zobaczenia w hallu Ratusza

3 września plansze obejrzeli uczestnicy spotkania poświęconego bezdomności, zorganizowanego z inicjatywy Wydziału Polityki Społecznej Urzędu Miejskiego. Podczas spotkania przedstawiciele służb działających w sferze społecznej - Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, Podbeskidzkiego Ośrodka Interwencji Kryzysowej, Wydziału Zarządzania Kryzysowego UM, Straży Miejskiej oraz Bielskiego Koła Pomocy Towarzystwa im. św. Brata Alberta - i wolontariusze zaangażowani w pomoc osobom bezdomnym oraz zastępca prezydenta miasta Adam Ruśniak rozmawiali o działaniach dotyczących rozwiązywania problemu bezdomności na terenie Bielska-Białej oraz o współpracy pomiędzy instytucjami a wolontariuszami stykającymi się na co dzień ze środowiskiem osób bezdomnych.

- Ludzie, którzy będą czytali i oglądali te plansze, nie znają przyczyn bezdomności. Myślą, że strefa komfortu będzie ich otaczała przez całe życie, że nigdy nie znajdą się w podobnej sytuacji. Ale historie osób z tych zdjęć dowodzą, że jednak może przyjść rozszczelnienie. Splot niedobrych zdarzeń, brak wsparcia - i można wylądować na ulicy. To ma być przestroga, że nikt nie jest nietykalny - mówi wolontariusz, który jest współautorem plansz. Zna wielu bezdomnych, dostarcza im chleba, lekarstw, opatrunków. Regularnie z nimi rozmawia. Co człowiek, to historia, najczęściej tragiczna.

Aranżując wystawę w hallu Ratusza, w jednym kącie ułożył termiczny śpiwór przykryty koszulką ze słowem LUDZKOŚĆ w kilku językach. Obok stoi torba, plecak, plastikowa butelka z wodą.

- Chcę pokazać przyczyny i skutek - wyjaśnia. - Widzę, że ostatnio przybywa bezdomnych, firmy zwalniają z pracy. U tych nowych widać strach w oczach. Trzeba im pomóc zanim zamarzną albo wejdą w konflikt z prawem. Bo żyjąc na ulicy czasem trzeba robić różne rzeczy. Wcale nie z wyboru, jak myślą niektórzy.

- I choćbym płynął najgorszym ściekiem, ty mnie nie osądzaj - Bóg zrobi to lepiej - wzywa raper Chada na jednej z plansz.

Plansze są dwujęzyczne - po jednej stronie mają tekst polski, po drugiej angielski. Mogą posłużyć do edukowania o trudnym problemie bezdomności w bielskich szkołach czy domach kultury.