Spotkanie klubu odbędzie się w formie zdalnej. Link do sesji zostanie podany w dniu spotkania. Prowadzenie: Jarosław Hess. Serdecznie zachęcamy do lektury i udziału w dyskusji!

Kontakt do biblioteki: tel. 33 812 69 51.

O autorze

Radek Rak, właśc. Radosław Rak (ur. 1987 w Dębicy). Polski pisarz fantastyki oraz lekarz weterynarii, pracuje w swoim zawodzie. Mieszka w Dębicy na Podkarpaciu. Lokalny patriota, miłośnik gór, zwłaszcza Beskidu Niskiego. Publikował opowiadania w „Nowej Fantastyce”, „Lampie” i e-zinie „Esensja”. Jego pierwsza powieść nosi tytuł „Kocham cię, Lilith” (2014). W 2017 roku za powieść „Puste niebo” (2016) otrzymał Złote Wyróżnienie w Nagrodzie Literackiej im. Jerzego Żuławskiego oraz nominację do Nagrody im. Janusza A. Zajdla. W 2020 zdobył nagrodę NIKE za książkę „Baśń o wężowym sercu albo wtóre słowo o Jakóbie Szeli”.

O książce

Baśń jest próbą stworzenia na nowo mitologii Galicji. Nie jest powieścią historyczną, i choć napisana z dużym szacunkiem dla ówczesnych realiów społecznych, obyczajowych i politycznych, to zawieszona pozostaje między historią a mitem. Wyrasta z legend, w które obrosła postać chłopskiego przywódcy - tych prawdziwych i tych stworzonych przez Radka Raka.

Śledzimy losy młodego Kóby Szeli, wzrusza nas miłość, jaką obdarzyła go Żydówka Chana, czujemy razy pańskiego bata, przeżywamy zauroczenie zmysłową Malwą, wędrujemy przez krainę baśni, żeby zamieszkać we dworze i poczuć zapach krwi rabacji 1846 roku.
Radek Rak napisał powieść o dobru i złu, które czają się w każdym z nas, o nierównych szansach, o Galicji i o Polsce. Powieść pełną rozbuchanego erotyzmu, ironii i humoru, nakarmioną mrokiem ludzkich serc.

Z recenzji

Jarosław Czechowicz: Przemyślana, oryginalna i naprawdę frapująca książka. Jedna z ciekawszych, jakie ukazały się w tym roku.

Michał Smyk: Baśń o wężowym sercu to również opowieść o panach i chamach - tylko nie wiadomo, którzy gorsi. Rak, pisząc o Polsce w czasach rozbioru, kreśli mroczny obraz Polaków każdego stanu. Trzymani pod butem chłopi są głupi, leniwi i brutalni, ale siedzące w nich zło rodzi się przede wszystkimi pod pańskimi razami. To szlachcice swoim egoizmem, krótkowzrocznością i bezinteresowną bezwzględnością jawią się jako główni grabarze Polski. XIX-wieczna Galicja to kraina przeklęta przez Boga, pełna zmarnowanych żyć. Jednocześnie Rak jakby przekonuje, że losu raz ustalonego nie da się oszukać: kto zaznał życia jako cham, ten już nigdy nie wyzwoli się z pętającego go poczucia lęku.

Olga Wróbel: Rak miesza jednak wątki klasycznego schematu, wybierając na bohatera człowieka, który z lekkością pozbywa się swojego serca i bez większych skrupułów zabiera po drodze dwa cudze, ludzkie i potworne. Autor tworzy historię nie o zwycięstwie, a o rozczarowaniu, przesączającym się przez wszystkie poziomy istnienia. Pragnienia są niszczycielskie, wygrane pozorne, ale raz rozbudzonych namiętności nie da się już okiełznać, tak samo jak nie można odwidzieć rusałki, tańczącej w świetle księżyca.

Paweł Próchniak (z laudacji Nike): Ta książka to klechda i jak każda klechda jest trumfem wyobraźni i dotyka twardej rzeczywistości, prawdziwego świata. Snuje historie nie z tej ziemi, jednocześnie opowiada o czymś, co drzemie w realnej historii, w naszej wspólnej podświadomości, w podglebiu języka, którym mówimy.