Obiekt to budynek administracyjno-biurowy, dwupiętrowy, czterokondygnacyjny, z użytkowym poddaszem, podpiwniczony, wzniesiony w latach 20. XX wieku - jego budowę ukończono w 1929 roku. - Jest on zbudowany w technologii tradycyjnej: murowany z cegły, z dachem o konstrukcji drewnianej, z dachem czterospadowym krytym blachą. Budynek wzniesiono w stylu późnego modernizmu klasycyzującego. Rzut, bryła i elewacje są rozwiązane symetrycznie. W elewacjach zachował się pełny wystrój architektoniczny, w fasadzie - centralny ryzalit, w elewacji tylnej para ryzalitów bocznych. Artykulacja pięter lizenami „wielkiego porządku”. W ryzalicie centralnym fasady portalowe obramienie bramy ze sztucznego kamienia, poprzedzone kamiennymi stopniami ujętymi przez balustrady z kutymi poręczami i kamiennymi kulami; stolarka bramy wejściowej dwuskrzydłowa ze ślemieniem, dwunastokwaterowa - wyjaśnia Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Katowicach.

W sieni znajdują się ściany zwieńczone rodzajem gzymsu o schodowo kształtowanym profilu oraz dołem marmurowe boazerie. Ponadto znajdują się tam: portalowe obramienie wejścia i nadświetla marmurowe; obramienia grzejników ze sztucznego kamienia; posadzka i stopnie ze sztucznego kamienia. Wejście do hallu przed klatką schodową w portalowym obramieniu ze sztucznego kamienia, w nim stolarka drzwi wahadłowych dwuskrzydłowa, z kryształowymi przeszkleniami. Klatka schodowa reprezentacyjna, trójbiegowa: stopnie ze sztucznego kamienia, balustrada stalowa z mosiężną poręczą; posadzki ze sztucznego kamienia. Stolarka drzwi do korytarzy dwuskrzydłowa, przeszklona; stolarka drzwi do pomieszczeń biurowych dwuskrzydłowa, płycinowa; na korytarzach grzejniki w obramieniach ze sztucznego kamienia. Wewnątrz w piwnicach: korytarze, pomieszczenia gospodarcze, kotłownia; parter: główne wejście (od strony zachodniej), biura, korytarze, pomieszczenia zaplecza socjalnego i sanitarnego, pomieszczenia pomocnicze, główna klatka schodowa - umieszczona na osi, murowana, trójbiegowa, z oryginalną balustradą.

Na pierwszym piętrze znajdują się biura, korytarze, pomieszczenia zaplecza socjalnego i sanitarnego, pomieszczenia pomocnicze, klatka schodowa, z kolei na drugim piętrze: biura, korytarze, pomieszczenia zaplecza socjalnego i sanitarnego, pomieszczenia pomocnicze, klatka schodowa. Na poddaszu: biura, pomieszczenia zaplecza socjalnego i sanitarnego, korytarze, klatka schodowa. Fundamenty obiektu wykonano z betonu, ściany są murowane z cegły, stropy: parter - żelbetowe, część drewniane. Częściowo zachowane są podłogi i posadzki: parkiety, deski, panele podłogowe, płytki ceramiczne, wylewki przemysłowe/betonowe; tynki wewnętrze i okładziny: cementowo-wapienne, częściowo malowane, w pomieszczeniach tzw. mokrych wyłożone płytkami ceramicznymi, w pomieszczeniach gabinetu ściany wyłożone oryginalną drewnianą boazerią. Stolarka okienna jest oryginalna dwuskrzydłowa, czterokwaterowa, wielokwaterowa, drewniana i skrzynkowa.

- Omawiany budynek, mimo zmian wystroju, posiada spójną, jednorodną formę o wyraźnej stylistyce. Walor artystyczny wynika ze scharakteryzowanej powyżej formy architektonicznej budynku. Dokonane zmiany w aranżacji wnętrza nie degradują wartości architektonicznej obiektu. Bezsprzecznie omawiany obiekt stanowi świadectwo minionej epoki, którego zachowanie leży w interesie społecznym ze względu na posiadaną wartość artystyczną i naukową. Posiada również wartość historyczną, gdyż jest istotnym elementem zabudowy Bielska-Białej oraz świadczy o historii miejscowości i regionu. Obecnie budynek jest ujęty w gminnej ewidencji zabytków miasta Bielsko-Biała oraz jest chroniony zapisami w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Obiekt to cenny przykład budownictwa administracyjnego z lat 20. XX w., jako modernistyczny gmach dla siedziby zarządu dawnej firmy przędzalniczej (dyrekcja fabryki) - podsumowuje katowicki WUOZ.